" Όταν, λοιπόν, μιλάμε για τους Βουλευτές τους οποίους εκλέγει κάθε τέσσερα χρόνια ο λαός για να συγκροτήσει με αυτούς το αντιπροσωπευτικό Σώμα που λέγεται «Βουλή», θα πρέπει προφανώς να γνωρίζουμε ότι αυτοί οι Βουλευτές είναι οι αντιπρόσωποι και όχι οι εκπρόσωποι του λαού.
Θα μου πείτε, έχει καμμία πρακτική σημασία η διάκριση;
Βεβαίως έχει.
Εκπρόσωπο, παραδείγματος χάριν, έχει η ανώνυμη εταιρεία, έχει το νομικό πρόσωπο, έχει αυτό το πλάσμα, δηλαδή, που χρησιμοποιεί πολλές φορές το Δίκαιο και το Σύνταγμα που για να υπάρξει στον χώρο της πραγματικότητας θα πρέπει να δανειστεί τη φωνή κάποιου φυσικού προσώπου για να εκφράσει τη βούλησή του.
Εμείς, όμως, δεν είμαστε εκπρόσωποι του λαού εν ονόματι του οποίου βεβαίως ενεργούμε, αλλά με τη δικιά μας βούληση και τη δικιά μας θέληση, γιατί ακριβώς η δημοκρατία αυτήν την οποία οργανώνει το Σύνταγμα ή είναι αντιπροσωπευτική ή δεν είναι δημοκρατία.
Αυτή, λοιπόν, η έννοια της αντιπροσώπευσης είναι που μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε για δημοκρατία σήμερα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου